Ağla yüreğim ağla,ben kime güveneyim
Dostu bulmak isterken,neler gönlümde kaldı
İstedim karşılıksız, ama içten seveyim
Yalan meziyet olmuş, kandıracak ne vardı...
Değerleri kullanmak, ne kolay bir iş oldu
Sözün arkası yok ki,umudun yüzü soldu
Samimi seven varken, ne umdu neler buldu
Yıkıldı tüm hayaller, kandıracak ne vardı...
Düşüp kalktık bu yolda,çok badireler aştık
Bazen yürek kabardı, esip gürleyip taştık
Bu mu dedik insanlık, duyunca inan şaştık
Dürüst olmak var iken, kandıracak ne vardı...
Aldatan helâk olur, bunun binası olmaz
Akıtılan o yaşlar, belki yıllarca durmaz
Güven önemli şeydir, gerçek dost bunu yapmaz
Yaktığın bu faniyi, kandıracak ne vardı...
8.mart 2024
Nizamettin Kutlu