KORONA
İnsanın insanı mikrop gördüğü
Garip bir dünyada sıkışıp kaldık
Özgürlüğümün yok olup öldüğü
Betondan evlere tıkışıp kaldık
*
Uzaklaşır olduk bir birimizden
Korkarız hem ölü hem dirimizdem
Miskinlik akıyor her yerimizden
Divanda, koltukta yapışıp kaldık
*
Pençeler dünyaya açılan kapı
Ufkumu kapatan heyula yapı
Kime bulaşırsa yutmuştur hapı
Korona olunca şaşırıp kaldık
*
Kapandı kapılar, bakarız camdan
Yüreğimiz köpürdü kasavet gamdan
Yüzümüze ne zaman gelecek Handan
Meymenetimize bakışıp kaldık
*
Caddelerde ölüm sezsizliği var
Meydanlarda kuşlar yiyecek arar
Parklar ıssız kalmış, kuşlar cıvıldar
Günlerin ardından bakışıp kaldık
Satılmış Sahin
